Twórczość Albrechta Dürera niewątpliwie stanowi swoistą cezurę w dziejach grafiki. Już u zarania swej samodzielnej, zawodowej działalności Dürer znakomicie zrozumiał – i wykorzystał – potencjał graficznego medium. W swych rycinach potrafił zawrzeć odniesienia do kluczowych wyzwań artystycznych i ideowych epoki. Analiza dzieł z jego słynnych cykli graficznych (Apokalipsa, Życie Marii, Pasje) pozwoli przedstawić fenomen twórczości „Apellesa czarnych linii”.
Wykładowca: dr Joanna Sikorska
Historyk sztuki, absolwentka IHS UW, kurator Gabinetu Rycin i Rysunków Muzeum Narodowego w Warszawie, od 1999 r. wykładowca w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie jej zainteresowania badawcze koncentrują się na grafice XV i XVI wieku, jej recepcji i relacjach z innymi dziedzinami sztuki. Jest autorką i współautorką wystaw oraz artykułów z zakresu historii grafiki oraz kolekcjonerstwa rycin.
