Witraż w teorii sztuki XIX w.

Podczas wykładu zostaną omówione dzieje witrażu od jego rozkwitu w okresie średniowiecza, poprzez epoki: renesansu, baroku i oświecenia, aż do wieku XIX, w którym nastąpiło odrodzenie sztuki witrażowniczej za sprawą m. in. Johna Ruskina i słynnych angielskich Prerafaelitów, którzy zapoczątkowali istotny dla sztuki tego czasu Ruch Odrodzenia Sztuk i Rzemiosł (Arts and Crafts Movement), będący również ważnym punktem odniesienia dla sztuki polskiej. Oprócz omówienia idei Johna Ruskina, Williama Morrisa czy Edwarda Burne-Jonesa, poruszymy wybrane aspekty teorii tworzenia najważniejszych polskich projektantów witraży: Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehoffera.

Wykład towarzyszący wystawie „Światłem malowanie. Witraże i mozaiki Krakowskiego Zakładu S.G. Żeleński (1902-1952)”. Udział w wykładzie w cenie biletu na wystawę. Po wykładzie możliwość oglądania wystawy do 20:00.

Wykładowca: Roksana Gawrońska

Historyk sztuki, muzealnik, pracownik Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, wcześniej przez kilka lat związana z Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie oraz Muzeum Uniwersyteckim w Toruniu. Uczestniczka grantów badawczych, konferencji naukowych i seminariów, autorka kilku artykułów naukowych, tworzyła lub współtworzyła szereg wystaw w Polsce i za granicą. Przygotowuje rozprawę doktorską poświęconą zapomnianym rzeźbiarkom polskim – uczennicom Emile’a Antoine’a Bourdelle’a w Paryżu. Poza pracą naukową i wystawienniczą zajmuje się również popularyzacją wiedzy o sztuce wśród najmłodszych w ramach autorskiego Projektu Halo! Sztuka!

Zdjęcie: Św. Jan Ewangelista i król Zygmunt I, witraż, wyk. Krakowski Zakład Witrażów W. Ekielskiego i A. Tucha, 1903 (dar wykonawcy dla architekta Jana Sas Zubrzyckiego), fot. Eugeniusz Seliuchow