Oprowadzanie po wystawie: 29.10.2022 g. 13.00
Wystawa Radość życia Stanisława Koguciuka jest pierwszą prezentacją obrazów artysty z Pławanic w Warszawie. W malowanych farbami olejnymi na płycie pilśniowej pracach przedstawiał świat, który widział wokół siebie, wyrażał to jak żył, co myślał, jaki był.
Na wystawie w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej zostanie zaprezentowanych 120 prac o różnorodnej tematyce pochodzące ze zbiorów Muzeum Ziemi Chełmskiej i kolekcji prywatnych pań Jagody Barczyńskiej oraz Krystyny Mart, oraz innych kolekcji prywatnych. Znajdą się tu wyobrażenia świętych, sceny religijne i rodzajowe, obrazy zwane, ze względu na swoją formę, makatkami a także liczne wizerunki o satyrycznym charakterze, które artysta nazywał „Humorami”.
Stanisław Koguciuk urodził się na Wołyniu, we wsi Jankowce w roku 1933 r. Od roku 1945 mieszkał w Pławanicach, na wsi w powiecie Chełmskim. Ukończył szkołę podstawową, w 1953 roku zdobył zawód zduna, który wykonywał przez ponad 50 lat. W roku 1960 poślubił Anielę Brzozowską, z którą miał dwoje dzieci, córkę Krystynę i syna Adama, również zajmującego się malarstwem. Zmarł 13 listopada 2021 roku.
Koguciuk sztuką zainteresował się w wieku dojrzałym, w świat farb i pędzli wprowadzał go Julian Bajkiewicz, chełmski malarz prymitywista. W 1988 r. komisja Ministerstwa Kultury i Sztuki kierowana przez Aleksandra Jackowskiego uznała, że zasługuje na tytuł plastyka w dyscyplinie malarstwa. Artysta bardzo cenił to wyróżnienie. Szczególną popularność zyskał w II połowie lat 90. Za swoje „Humory” był nagradzany na międzynarodowym konkursie Satyrykon w Legnicy w roku 1996, 1997 oraz w 2012. W tymże roku został uhonorowany także nagrodą Oskara Kolberga za całokształt dokonań i wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury ludowej. Miał wierne grono wielbicieli. Regularnie i z sukcesem sprzedawał swoje prace na targach sztuki ludowej w Kazimierzu Dolnym. Istotne znaczenie w ostatnich latach jego życia miały rozmowy z Jagodą Barczyńską, historykiem sztuki prowadzącą znaną Galerię 72 specjalizującą się w dziełach polskiej awangardy końca XX wieku. Koguciuk pod ich wpływem wprowadzał nowe motywy, zmieniał formę swoich obrazów. Jego pozornie naiwna sztuka osiągnęła pod koniec jego życia zadziwiającą maestrię formy, kolorystyka jego obrazów stawała się coraz bardziej wysmakowana, przedstawiane na nich postaci były coraz bardziej upraszczane, stając się coraz bardziej czytelnym symbolem każdego człowieka.
Malował dużo, sprzedawał za niewiele, farb nie mieszał, używał tego co było dostępne, sam robił ramki, sam je bejcował i montował zaczepy. Tematy powtarzał, jednak zawsze dokonywał w kolejnych wersjach zmian. Żył malowaniem, a nie z malowania.
Radość życia Stanisława Koguciuka – radość, którą artysta czerpał malując, niech udzieli się tym, którzy dzięki wystawie w MAW wejdą w jego świat… nasz wspólny świat.
Wernisaż odbędzie się w czwartek 06 października o 18.00 w siedzibie Muzeum na ulicy Dziekania 1.
