MUZEUM

Ciąg dalszy prac murarskich, wykonywanie szeregu wzmocnień konstrukcyjnych belek i słupów żelbetowych oraz wzmocnienia belek stropowych (spawanie), przygotowanie bruzd i kanałów pod instalacje elektryczne, trwa wykonywanie instalacji sanitarnych, konstrukcji stalowej na poddaszu, rozpoczęto nakładanie tynków w piwnicach, skuwanie starych powierzchni, wykonanie izolacji pionowej budynku od ul. Dziekania i  Placu Zamkowego.

 Izolację pionową ścian zewnętrznych,  w miejscach gdzie nie istnieje możliwość odkopania ściany poniżej poziomu terenu, zaprojektowano metodą termoiniekcji. Metoda różni się od zwykłych metod iniekcyjnych tym, że przed etapem ciśnieniowej lub grawitacyjnej iniekcji następuje termodyfuzyjne osuszenie strefy hydrofobizacji poprzez akumulację ciepła w murze. Istotą tej metody jest wstępne osuszenie strefy muru z zalegającej w jego strukturze wody, a następnie, wykonanie trwałej przepony hydrofobowej blokującej ponowne wnikanie wilgoci. Do osuszania muru stosuje się tu specjalne urządzenia termo-wentylacyjne, Metoda TERMOINIEKCJI pozwala na wykonanie poziomej izolacji przeciwwilgociowej, ale można też w ten sposobem wytworzyć izolację pionową. To ostatnie rozwiązanie stosuje się, aby uniknąć wykonywania kłopotliwych wykopów na zewnątrz budynku lub gdy odsłonięcie murów nie jest możliwe. 

KATEDRA

Wnętrze Archikatedry: Prace konserwatorskie w Kaplicy Ubiczowania – ołtarz. W kaplicy tej umieszczona jest tablica nagrobna Jana Szembeka, kanclerza wielkiego koronnego (zm. 1731).

Konserwacja epitafium kanclerza Jana Szembeka odbywa się w Kaplicy Baryczków. Podczas usuwania z niego zanieczyszczeń blask odzyskują złocone litery napisów kommemoracyjnych. Równolegle – trwają prace konserwatorskie nad epitafium Alberta Baryczki, renowacja glorii nad ołtarzem Baryczków, a także konserwacja ramy Willmana, Konserwacją objęto także epitafium Zygmunta Lubicz Choromańskiego (1892-1968), Biskupa sufragana warszawskiego, wykonane w metalu, upamiętnia jego działalność jako sekretarza Episkopatu Polski. Również tablica Wincentego Teofila Chrościak Popiela, wykonana przez Piusa Welońskiego, która została zrekonstruowana po całkowitym zniszczeniu w czasie wojny, została poddana gruntownym zabiegom konserwatorskim, Konserwatorzy zajęli się także epitafium Franciszka Skarbek Malczewskiego, które jest powtórzeniem płyty katakumbowej z cmentarza powązkowskiego.

 Kaplica Baptysterium jest oddzielona od kościoła oszkloną kratą. Podobnie jak sąsiednia kaplica św. Jana Chrzciciela, mieści się w miejscu dawnej kaplicy św. Trójcy. Centralny punkt stanowi chrzcielnica wzniesiona na marmurowych stopniach. Jest ona wspaniałym zabytkiem kamieniarskim z epoki Wazów, wykonana w czarnym marmurze dębnickim i przykryta złocona pokrywą. Podczas powstania warszawskiego została rozbita na kilkadziesiąt kawałków. Części te, pieczołowicie zebrane podczas odgruzowywania, zostały ze sobą złączone. Na podstawie chrzcielnicy widnieje napis: 1631 Petrus Noire gallus .

 PRÓBY OŚWIETLENIA

 Mroki spowijające do tej pory baptysterium przyspieszyły chyba próby świetlne. Inwestor miał okazję obserwować już w naturze , a nie tylko na wirtualnych prezentacjach, propozycje nowego oświetlenia Archikatedry. Próby obejmowały nie tylko pokaz możliwości nowoczesnych opraw ledowych wydobywających z mroku zimnym światłem detale architektoniczne, ale również całą gamę możliwości podświetlenia katedry – od światła rozproszonego, nastrojowego, poprzez kurtyny świetlne aż do punktowych reflektorów. Pokaz był także okazja do zastanowienia się „na placu boju” nad wyborem programów komputerowych, które – być może – będą sterowały w przyszłości oświetleniem Katedry św. Jana Chrzciciela.

Trwa renowacja ścian. Po etapie polegającym na skuciu starych tynków konserwatorzy rozpoczynają nakładanie nowej warstwy – tynków renowacyjnych. Dzieje się tak w kaplicy, zakrystii biskupiej opisywanej poprzednio, ale także w przestrzeni prezbiterium.

 Ruszył montaż rusztowań w nawie głównej katedry, umożliwiających konserwatorom dostęp do najtrudniej położonych detali Archikatedry. Przez kilka miesięcy, wierni przychodzący na mszę św. do Katedry będą oglądać ją spowitą w zabezpieczające tkaniny umocowane na rusztowaniach.

 KRYPTY

Analogiczne, równoległe prace, rozpoczęły się pod ziemią;  rozkuwane są tynki w kryptach – rozpoczęto od krypt arcybiskupów. Trwa czyszczenie cegły, by docelowo – identycznie jak w nawie głównej, kaplicach i zakrystii pokryć ja nową warstwą tynków renowacyjnych. Nie przerywając tych prac, wykonano iniekcję poziomą w podziemiach Archikatedry i przeprowadzono, analogiczne do tych w nawie głównej, próby świetlne, prezentacje proponowanych opraw i systemów oświetlenia projektowanych dla Krypt Wielkich Polaków.

NA ZEWNĄTRZ ARCHIKATEDRY

Kończą się powoli, rozpoczęte  we wcześniej przez nas opisywanym okresie, prace konserwatorskie przy elewacjach od strony południowej. Na ukończeniu jest naprawa elewacji kaplicy ubiczowania i chrzcielnej, oraz renowacja cegieł na zewnątrz budynku. Po zamknięciu prac na elewacji południowej, nastąpił sprawny demontaż rusztowań, jednocześnie zamontowano emblematu Kardynała hlonda na latarni kaplicy Jana Chrzciciel. Renowacja przeniosła się w stronę Kanonii i Dziekanii. Rusztowania zdemontowane po stronie południowej, zaczęto instalować od strony nowo powstającego Muzeum Archidiecezjalnego i na zakrystii Archikatedry. Podobnie jak w części południowej budynku, praca rozpoczyna się od napraw tynków elewacji zakrystii i konserwacji trzech rzeźb z zabytkowej fasady katedry. Jednocześnie rozpoczęło się skuwanie stropu nad kryptami – w ramach remontu dziedzińca między Katedrą a kościołem Jezuitów.

Prace posuwają się do przodu

Prace konserwacyjno – remontowe w Archikatedrze Warszawskiej oraz przy budowie Muzeum Archidiecezji posuwają się do przodu.

Choć jeszcze wiele prac przed nami, to pierwsze efekty już można podziwiać.