Styczeń – Marzec 2012
MUZEUM
W pierwszym etapie prac remontowych w Muzeum zostały zdjęte posadzki aż do stropu właściwego (stropy Kleina). Równolegle, rozpoczęło się wyburzanie ścianek działowych i sukcesywne rozkuwanie ścian konstrukcyjnych w ramach przygotowania budynku pod cele ekspozycyjne.
Stwierdzono jednocześnie, że cały budynek aż do rozpoczęcia prac renowacyjnych nie posiadał izolacji od gruntu – ani pionowej, ani też poziomej, fundamentów co powodowało stałe podsiąkanie kapilarne. Niezbędne stało się osuszanie muru, wykonanie izolacji poziomej, metodą iniekcji. Izolację pionową ścian zewnętrznych, w miejscach gdzie istnieje możliwość odkopania ściany poniżej poziomu terenu, zaprojektowano w postaci natryskowej warstwy ochronnej kauczukowo-bitumicznej, nakładanej na mury od strony zewnętrznej (elewacja południowa i wschodniaj). Część ekipy wykonawczej zajęła się w tym czasie wykonaniem wzmocnień nadproży i wymurowanie ścianek, a także wzmocnieniem belek stropowych (metodami spawalniczymi). W obrębie i po obwodzie zaprojektowanych central klimatyzacyjnych, w belki nośne będą wspawane ceowniki stalowe C 100. Ponadto belki będą połączone między sobą we wszystkich pozostałych polach dla zredukowania efektu zwichrzenia. W części środkowej traktu frontowego zostaną wykonane podciągi oparte na filarach murowanych. W obrębie wszystkich przestrzeni poddasza górnego zaprojektowano blachę stalową , która będzie przyspawana do belek stalowych.
KATEDRA
Rozpoczęcie prac w budynku Katedry, Ustawianie rusztowań w nawie południowej, Kaplicy Ubiczowania oraz kaplicy Baryczków. Renowacja ołtarza w kaplicy Baryczków, oraz ścian i sklepień Katedry, naprawa tynków.
Trwa usuwanie najbardziej zawilgoconych tynków, czyszczenie (parą) i renowacja elementów ceglanych oraz z piaskowca, wykonywanie iniekcji poziomej w Katedrze, rozpoczęto prace nad wymianą instalacji elektrycznej. Na podstawie wcześniej przygotowanych badań, zespół wykonawczy przygotował ekspertyzę dotyczącą stanu technicznego podziemi i możliwości przebijania połączeń pomiędzy już istniejącymi odcinkami korytarzy. Jednoznacznie stwierdzono, że zastany stan techniczny infrastruktury, pozwoli na wykonanie przebić w celu stworzenia nowej trasy wycieczkowej planowanej w kryptach. W przeważającej części będzie można tego dokonać, wykonując otwory metodami tradycyjnymi, zabezpieczając odpowiednio nowo powstający korytarz. Ze względu na możliwość wystąpienia w ramach prac budowlanych wstrząsów, niekorzystnie wpływających na fundamenty, wyznaczenie trasy zostanie przygotowane ręcznie. Nowoczesne urządzenia, takie jak wiertła koronowe i piły diamentowe będą zastosowane tylko pod warunkiem maksymalnej ochrony substancji zabytkowej, w tym za pomocą tzw. kotew wklejanych. Część prac – zwłaszcza łączących krypty z dawnym składem opałowym, będzie można dokonać metodami odkrywkowymi, co dodatkowo pozwoli na osuszenie i zaizolowanie dostępnych w tym momencie ścian krypt – m.in. pomiędzy kościołem Jezuitów a składem opału.
ARCHIKATEDRA DLA NIEPEŁNOSPRAWNYCH
Możemy być dumni: Archikatedra i towarzyszące jej muzeum będzie w pełni dostępne dla niepełnosprawnych.
Każdy, kto choć raz odwiedził Warszawską Archikatedrę wie, jak trudno poruszać się po niej osobom z dysfunkcjami ruchu i na wózkach inwalidzkich, dzięki zastrzykowi finansowemu funduszy europejskich Archikatedra stanie się nie tylko perłą zabytków Warszawy, ale także wzorcem dla podobnych rozwiązań w budynkach wielkiej wartości historycznej; jak zachowując specyfikę miejsca i pełnię szacunku dla funkcji sakralnych, udostępnić infrastrukturę wiernym i turystom o ograniczonych możliwościach przemieszczania się.
Jeśli idzie o wejście główne – od strony ulicy Świętojańskiej (zachodniej) – już teraz istnieje swobodny dostęp dla wózków inwalidzkich. Występuje tu dwoje drzwi o wymiarach skrzydła ok. 85 cm, zlokalizowanych w dwuskrzydłowych wrotach o szerokości 135 cm każde skrzydło. Tak więc przejazd dla wózka przez drzwi jest możliwy, dodatkowo istnieje możliwość otwarcia wrót. Ze względów konserwatorskich nie jest możliwa zmiana istniejących drzwi lub powiększenie otworów drzwiowych we wrotach. Wejście od strony ulicy Kanonia (wschodniej) – zapewni niepełnosprawnym poruszającym się na wózkach dostęp w poziomie parteru do pomieszczeń pomocniczych i pomieszczeń zakrystii. Po pełnym otwarciu obu skrzydeł drzwiowych, szerokość otworu drzwiowego dwuskrzydłowego daje możliwość wjazdu wózka inwalidzkiego. Nie jest jednak możliwe zapewnienie dostępu do pomieszczeń krypt i planowanego ciągu wystawowego w poziomie piwnic, ze względu na parametry istniejących zejść i schodów. Zmiany architektoniczno-budowlane ww. zejść i schodów są niemożliwe z przyczyn konserwatorskich.
